Echter nog steeds overkwam migraine mij. Vooral als ik alleen onderweg was, in de trein, of op vakantie. Het klopte dus nog steeds niet helemaal. Het gaf mij een gevoel van onzekerheid. Geen controle. Kan dit nog beter? Welke stap heb ik nog te zetten?
Ik werd mij bewust van de volgende stap. De sigaret eruit. Een hele lastige voor mij. De sigaret gaf mij een rustmomentje voor mijzelf, ont-stressen, een heerlijk afleidingsmoment, en houvast. De gedachte om te stoppen maakte mij bang. Bang voor zelfconfrontatie. Wat rookte ik weg? Welk gevoel zat daar? Een minderwaardig gevoel. Een gevoel dat ik mij moest bewijzen. Maar voor wie?
Onbewust legde ik een enorme druk op mijzelf. Presteren.
Stap 6 = de sigaret eruit
Stap 7 = minder koffie
Stap 7 = een andere baan
De sigaret eruit bracht juist rust. En minder koffie ging eigenlijk vanzelf want ik had er minder behoefte aan op één of andere manier. En toen mijn carrière switch – mijn passie volgen.
Voeding – inzetten als preventie middel om het optimale uit je lijf te halen zodat je lijf zelf kan herstellen.